Απόσπασμα.......από το βιβλίο : "Η ΧΑΡΑ ΝΑ ΜΗ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ"

Ernie Zelinski, Εκδόσεις Κέδρος

  σελ.124

Είκοσι πέντε λόγοι για να μη σας αρέσει ο συνηθισμένος εργασιακός χώρος

1. Ο υπερβολικός φόρτος εργασίας, εξαιτίας των περικοπών προσωπικού που κάνει η εταιρία.
2. Ο αποκλεισμός στο γραφείο όλη τη μέρα, ενώ ο ήλιος λάμπει.
3. Η μηδενική δυνατότητα ανόδου για τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια, αφού οι παλαιότεροι κρατάνε τις υψηλότερες θέσεις και δεν πάνε πουθενά.
4. Ο εξαναγκασμός να δουλεύεις με ανόητους και ανίκανους που έπρεπε να είχαν απολυθεί πριν από δέκα χρόνια.
5. Οι μάχες για εξουσία μέσα στο γραφείο που συνεπάγονται ανελέητο ανταγωνισμό, πισώπλατα μαχαιρώματα και προσποιητά χαμόγελα.
6. Η αμοιβή σου, που είναι χαμηλότερη από κάποιου που είναι πολύ λιγότερο παραγωγικός από εσένα, αλλά είναι στη δουλειά περισσότερο καιρό.
7. Η μετακίνηση από το σπίτι στη δουλειά και τούμπαλιν κάθε μέρα μέσα στη ζούγκλα τς κίνησης.
8. Ο περιορισμός σε ένα γραφείο όλη την ημέρα - αφύσικη δραστηριότητα.
9. Οι συνεχείς διακοπές της εργασίας και η έλλειψη χρόνου να σκεφτείς εξαιτίας της καθημερινής πίεσης.
10. Η χαρτούρα - εσωτερικά σημειώματα που δεν σημαίνουν τίποτα και οι αναφορές που κανείς δεν διαβάζει.
11. Η έλλειψη συνεργασίας με τα άλλα τμήματα.
12.  Η διπροσωπεία ή η "τριπροσωπεία" των προισταμένων.
13. Οι τακτικές δίωρες, ή και μεγαλύτερης διάρκειας, συναντήσεις που δεν καταλήγουν πουθενά σύντομα. 
14. Ο εξαναγκασμός να δουλεύεις με απωθητικούς εργασιομανείς που αρνούνται να κάνουν διακοπές, ακόμη και όταν τους παροτρύνουν οι εργοδότες.
15. Τα αυστηρά προγράμματα διακοπών που καθιστούν αδύνατον να πάρεις άδεια τις καλύτερες εποχές του χρόνου.
16. Το αίτημα της επιχείρησης να μην πάρουν οι εργαζόμενοι την πλήρη άδεια που δικαιούνται λόγω φόρτου εργασίας.
17. Η οικειοποίηση από τους υπεύθυνους της δουλειάς και των ιδεών άλλων. 
18. Η έλλειψη χώρου στάθμευσης για τους εργαζομένους (εκτός από τα υψηλόβαθμα στελέχη).
19. Η υποχρέωση να κάνεις πλήρες ωράριο, παρόλο που είσαι δύο φορές πιο παραγωγικός από κάποιον άλλον και παρότι τελειώνεις τη δουλειά νωρίτερα από το προγραμματισμένο.
20. Η γραφειοκρατία, η λογοκρισία, οι ανόητοι κανόνες, οι παράλογες διαδικασίες και οι άνθρωποι που στερούνται κινήτρων και ειδικεύονται στη δυναμική απραξία.
21. Η διάκριση λόγω φυλής, φύλου, φυσικών χαρακτηριστικών ή αγαμίας.
22. Η αυτοδιαφήμιση των επιχειρήσεων ως ευρηματικών, μολονότι δεν στηρίζουν τους ευρηματικούς ανθρώπους.
23. Ο κλιματισμός που λειτουργεί κανονικά μόνο το χειμώνα.
24. Η έλλειψη αναγνώρισης για την ποιότητα τς δουλειάς σου.
25. Η δουλειά με απωθητικούς ανθρώπους που λένε "ναι" και εξευτελίζουν τους εαυτούς τους για μια αύξηση μισθού και για προαγωγή.

Όσο το διαβάζω και το ξανα διαβάζω είμαι σίγουρη ότι αγγίζει την πλειοψηφία. Το βιβλίο αυτό , το βρήκα σε μια ξεχασμένη κούτα με βιβλία στην ντουλάπα του άντρα μου, μετά από μια "εκκαθάριση σκούπα".  Αρχικά το είχα πρωτοδιαβάσει το 2003 ( μου αρέσει και σημειώνω πάντα την ημερομηνία αγοράς των βιβλίων μου, εδω και πολλά χρόνια για να θυμάμαι την περίοδο που τα διάβασα). Τότε δεν ήμουν ούτε προς συνταξιοδότηση, ούτε άνεργη. Σήμερα, 2012 πια , συνειδητοποιώ οτι αγγίζει σχεδόν τους πάντες. Γιατι τίποτα και κανείς δεν είναι δεδομένα.......