Σελίδες

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

To "dot" or not to "dot" ?

Κάτι σαν το "to be or not to be"..... Aναρωτιέμαι πόσο σημαντικό είναι να είσαι περιποιημένη καθόλη τη διάρκεια της μέρας.

Σήμερα ας πούμε, αφιέρωσα τη μέρα στον καλωπισμό μου και έβαψα τα νύχια μου κόκκινα (ένα ωραίο cherry κόκκινο, όχι χειμωνιάτικο ακόμη).

Έψαχνα στο ίντερνετ πώς να εμπλουτίσω τη γκαρνταρόμπα μου με μικρά και οικονομικά αξεσουάρ και προβληματίστηκα για το στυλ που θα ήθελα να δημιουργήσω.

Έπεσα σε δυο εξίσου αγαπημένες μου τάσεις που ήταν, είναι και θα είναι διαχρονικές.

Χωρίς πολλά λόγια σήμερα (δεν χρειάζονται πάντα άλλωστε) σας δείχνω τον προβληματισμό μου μεταξύ των πουά και των animal στοιχείων, που βρήκα και ξεχώρισα.

Έτσι γιατί προβληματίστηκα ....to dot or not to dot?  Εσείς τι λέτε?

Μπορώ να go animal αντ'αυτού................

DOTS   VS   ANIMAL λοιπόν, ιδού :























                                   VS





Σαν να ψηφίζω animal τώρα που το καλοσκέφτομαι.....εσείς?

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Στέκες : LUV IT !

Χμ, νομίζατε οτι θα ασχοληθούμε με εμάς ? Λάθος........

Η ιδέα μου ήρθε όταν διάβασα ένα αφιέρωμα στο LUCKY/ Οκτωβρίου για τις μπαρόκ στέκες των Dolce & Gabbana.  Πράγματι στο ίντερνετ γίνεται χαμός με γυναικείες στέκες αυτού του τύπου και πολλά tutorial για DIY.



Θυμάμαι μικρή πως η στέκα ήταν από τα αγαπημένα μου αξεσουάρ, καθότι είχα και αφέλειες και με βοηθούσε να συγκρατώ τις τούφες που πεφταν στα μάτια.



Σαφώς, οι στέκες σήμερα δεν θυμίζουν με τίποτα τις στέκες του παρελθόντος και έχουν εκ-μοντερνιστεί.

Για τη "μαμά κουκουβάγια Βέρα¨και την Αναστασία από το "έξυπνες ιδέες". Είναι trend τελικά, η κουκουβάγια και δεν σας πίστευα!

Όμως τι θα λέγατε να βλέπαμε μαζί κάποιες "παιδικές στέκες" τις οποίες βρήκα και ξεχώρισα?



Και γιατί να μην εστιάσουμε στις μικρές πρωταγωνίστριες ? είπαμε, δεν είπαμε τα παιδιά είναι το μέλλον!



Τρελαίνομαι να βλέπω για κοριτσάκια μοντέρνα , ντυμένα με άποψη και στυλ. Καλά αυτά που μοιάζουν στο ντύσιμο και με τη μαμά τους, είναι όλα τα λεφτά.


Σας βρήκα και ένα εύκολο μάθημα - tutorial σε περίπτωση που πορωθείται και θέλετε να "δημιουργήσετε" τη δική σας στέκα. Εγώ πάντως, love them all!

Ηδού :

Μιλάμε για την παρακάτω στέκα.





Θα χρειαστείτε :


  • Δύο διαφορετικές λωρίδες (με διαφορετικό σχέδιο) περίπου 2 εκ. η κάθε μια
  • Κομμάτι από τούλι (λευκό ή ρόζ)
  • Τσόχα
  • Πέρλες ή χάντρες της αρεσκείας σας
  • Μια σκέτη στέκα
  • Κόλλα ενισχυμένη 



Εύκολη διαδικασία :

ΒΗΜΑ 1ο :

Πέρνουμε τα δύο διαφορετικά σχέδια 2 εκ, το καθένα.



 ΒΗΜΑ 2ο :

Ξεκινάμε να φτιάχνουμε το πρώτο λουλούδι, τοποθετώντας τη μια άκρη όπως στη φωτογραφία και γυρνάμε περιμετρικά τη λωρίδα υφάσματος, δημιουργώντας σιγά-σιγά το λουλούδι μας.


 ΒΗΜΑ 3ο :

Είναι σημαντικό κατά τη διάρκεια να στριφογυρίσουμε τη λωρίδα μας για να μας δώσει το αποτέλεσμα της φωτογραφίας.

  ΒΗΜΑ 4ο :

Αφού τελειώσουμε και φτάσουμε στο τέλος της λωρίδας, αφήνουμε λίγο ύφασμα χαλαρό και  κολλάμε το πίσω μέρος σε αυτό.

Να και το δεύτερο λουλούδι, με την ίδια ακριβώς διαδικασία.....

ΒΗΜΑ 5ο :

Κόψτε την τσόχα περιμετρικά ώστε να είναι μικρότερη σε μέγεθος από τα δυό λουλούδια μαζί. Κολλήστε πάνω τα δυό λουλούδια.

 ΒΗΜΑ 6ο :

Στη συνέχεια ασχοληθείτε με το τούλι. Κόψτε ένα μικρό κομμάτι και τσαλακώστε το (μαζέψτε το με το χέρι σε ακατάσχετο σχήμα ) και κολλήστε το και αυτό στο σημείο που έμεινε κενό, δίπλα στα λουλούδια.



 ΒΗΜΑ 7ο :

Διακοσμείστε με τις πέρλες (αυτές θα πρέπει να τις ράψετε).


 ΒΗΜΑ 8ο :

Σχεδόν τελειώσατε. Πάρτε τη στέκα και κολλήστε, εκεί που θέλετε την τσόχα (που έχετε διακοσμήσει).  Επειδή θα φαίνεται η πίσω της πλευρά κόψτε άλλο ένα κομμάτι τσόχα στο ίδιο μέγεθος και κολλήστε μεταξύ στέκας και τσόχας διακοσμημένης (η στέκα θα είναι σαν σαντουιτς στη μέση).

Ταρα!!!!! Τα καταφέρατε !





Έαν τα ελληνικά δεν σας άρεσαν ή δεν με πιστεύετε, κάντε κλικ  και επιβεβαιώστε.

Όπως και να έχει οι μικρές ή και οι φίλες τους θα ξετρελαθούν με τις ικανότητες σας!

Καλό Σαββατοκύριακο και Χρόνια Πολλά στις εορτάζουσες/ εορτάζοντες !


Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

ΣΟΚΟΛΑΤΑ : Party all the time (A' ΜΕΡΟΣ)

'Εχω ανακαλύψει ότι υπάρχουν δύο ειδών γυναικών, οι εθισμένες στη σοκολάτα και οι αχώνευτες.  Οι αχώνευτες είναι οι γυναίκες που λένε, "Α, δεν μπορώ με τίποτα να φάω μια ολόκληρη Μάρς, είναι τόσο λιγωτικές!". Ή, "Πιστεύω πως ένα κομματάκι μαύρη σοκολάτα είναι αρκετό και με το παραπάνω.  Δε συμφωνείς?" Ή ακόμα χειρότερα, "Στην πραγματικότητα, δεν τρελαίνομαι για τη σοκολάτα.  Προτιμώ τα αλμυρά". Κι όλα αυτά τα λένε μασουλώνοντας συντηρητικά μια μπάρα δημητριακών, λες και είναι ικανή να υποκαταστήσει την υπέρτατη απόλαυση.  Είναι με τα καλα τους? (απόσπασμα από το βιβλίο "Η δίαιτα της σοκολάτας", Carole Matthews, σελ.9 )



Οι δυό μας τώρα. Μα, πες μου δεν είναι η υπέρτατη απόλαυση, αυτή, της ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ (το λες και γεμίζει το στόμα γλυκιά γεύση).  Άσε που η παραπάνω τοποθέτηση αγγίζει, όλες, σχεδόν όλες μας (γιατί σχεδόν καμιά δεν είναι ποτέ συμφιλιωμένη με το σώμα της και ας έχει τον ιδανικό δείκτη μάζας σώματος).



Να, ένα ποστ, που μας βρίσει σύμφωνες 100%. Για να μην πώ με "χίλια", όλες.  Γιατί κάπως έτσι αρχίζει, το "πάρτυ" (ωραίο, και το κλιπ από το ομώνυμο τραγούδι της Παπαρίζου). Είναι η καλύτερη τροφή σε αυτόν τον πλανήτη! 



Υπάρχει κάποια άλλη τροφή που μας παρέχει συναισθηματική ασφάλεια και ταξιδεύει τον ουρανίσκο μας σε μέρη μαγικά ?       



Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι το 40% γυναικών και το 15% των ανδρών αυτοαποκαλούνται chocoholics δηλαδή άτομα με εθισμό στη σοκολάτα. (mednutrution.gr/ 06.04.2012)



Βαρέθηκα να αισθάνομαι ενοχή κάθε φορά που καταναλώνω κάτι σε σοκολάτα, και να σκέφτομαι τις θερμίδες πρωτού καλά καλά πάει στο στομάχι μου και να αισθάνομαι ότι "χάλασα" τη διατροφή μου. 


Έψαξα λοιπόν και βρήκα πώς υπάρχουν και ευεργετικές επιδράσεις από την κατανάλωση της.
 
Έρευνα έδειξε ότι όσοι καταναλώνουν σοκολάτα τακτικά, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος. Με απλά λόγια, όσοι στο πλαίσιο της έρευνας έτρωγαν σοκολάτα μερικές φορές μέσα στην εβδομάδα βρέθηκαν πιο αδύνατοι από αυτούς που την κατανάλωναν περιστασιακά και ο λόγος φαίνεται να είναι πως παρά τις θερμίδες της, η σοκολάτα περιέχει συστατικά που λιγότερο συνθέτουν λίπος και περισσότερο μας βοηθούν να χάσουμε βάρος (clickatlife.gr/ 30.04.2012)



Σας παραθέτω επτά λόγους για τους οποίους η σοκολάτα (ιδίως η μαύρη) κάνει καλό στον ανθρώπινο οργανισμό:

1. Καταπολεμά το άγχος
2. Μειώνει το αίσθημα της πείνας
3. Διεγείρει τον οργανισμό
4. Δημιουργεί αίσθημα ευεξίας
5.Προστατεύει την επιδερμίδα 
6. Αυξάνει τα χρόνια της ζωής μας
7.Μας κρατά σε εγρήγορση

Συμπληρωματικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τις διαδικτυακές μου φίλες, fotolabida, bits and pieces και Elena που με τον δικό τους τρόπο με συμπεριέλαβαν στα blog τους.   Οφείλουμε να σεβόμαστε και να ανταποδίδουμε στους ανθρώπους που μας στηρίζουν και μας αγαπούν.
 
Πάω τώρα να φάω μια BOUNTY.  Είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να βιώσω τη γεύση του παραδείσου!!!!!!!!
υ.γ Για να μην χάνουμε και το fashion χαρακτήρα μας.... το ξέρατε πως υπάρχουν t-shirt βαμμένα από κόκκους κακάο που μυρίζουν υπέροχα με μια πανέμορφη απόχρωση της σοκολάτας? 

 
Και την επόμενη φορά, λιγότερες τύψεις !
 
πηγή : http://www.clickatlife.gr και http://www.newsbomb.gr

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

DECOUPAGE -Have some FuN

Με το Decoupage ήρθα σε πρώτη επαφή, το καλοκαίρι, όταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (κοινώς αφόρητης ζέστης και πληκτικής ατμόσφαιρας στο σπίτι πριν τις διακοπές) έφαγα μια (ετεροχρονισμένη) φλασιά για ένα επεισόδιο στην τηλεόραση,που είχα δει τον Χειμώνα (επιλεκτική μνήμη, είναι αυτο?) σχετικά με κάτι γλάστρες που ζωγράφιζαν στους Κηπουρούς του Mega.



Έψαξα, βρήκα το επεισόδιο (νομίζω είναι το 024) και έκτοτε άρχισε μια δημιουργική απασχόληση.



Μετά τις πρώτες γλάστρες για τo σπίτι και τα μικροδωράκια σε φίλους, ακολουθεί αυτό το μήνα, και εντατικό σεμινάριο, σε καλλιτεχνικό εργαστήρι.   Σήμερα, ήταν το πρώτο μας μάθημα (την προηγούμενη ήταν το εισαγωγικό και δεν πιάνεται).



Όταν πρωτοπροσπάθησα να εξηγήσω στον άντρα μου τι είναι αυτό! δεν μπορούσε να καταλάβει τις αμέτρητες εφαρμογές του. Ακόμη και όταν του έδειξα φωτογραφίες, αδυνατούσε να "συλλάβει" το πώς το έχω εγώ στο μυαλό μου και με κορόιδευε....Μακρύα δηλαδή από τα κλασσικά τριαντάφυλλα και τις φωτογραφίες με τον Πύργο του Άιφελ.  Για μένα το Decoupage, θέλω να είναι μια πιο "φρέσκια" και εκμοντερνισμένη μορφή του κόβω και κολλάω φωτογραφίες και χαρτοπετσέτες σε διάφορες επιφάνειες (όπως γυαλί, μέταλο, κεραμικά, ξύλο κτλ.) και του δίνω την δική μου αισθητική!



Θα προσπαθήσω να σας δείξω προς το παρόν με "έργα" άλλων πώς περίπου το αντιλαμβάνομαι.



Αυτό το διάστημα, συνειδητοποίησα πώς έχει αρκετούς οπαδούς και είναι πολύ περισσότερο διαδεδομένο από όσο νόμιζα.


Όπως τα περισσόρα hobby, έτσι και αυτό, απαιτεί την αγορά υλικών που αναρωτιέσαι εάν τελικά αξίζει.  Αξίζει γιατί όπως κάθε δημιουργική απασχόληση έτσι και αυτό λειτουργεί χαλαρωτικά και σου κάνει καλό γιατί σε πάει ένα βήμα παραπέρα.


Μετά το πρώτο μας μάθημα ( μάθημα γνωριμίας) μου έκανε εντύπωση όταν αργότερα στο σπίτι έφερα στο νου μου τη σκηνή. Συστήθηκα με το όνομα μου και το επόμενο που ακολούθησε ήταν τελείως αφθόρμητα να δηλώσω ότι είμαι καλλιτεχνική φύση. Το λέω αυτό, γιατί τελικά το μέσα μας, μας οδηγεί εκεί που πρέπει.  Το λέω αυτό γιατι αναλογιζόμενη την ζωή μου στο γραφείο, τα τελευταία (ας πούμε 5 χρόνια, μην το παω πιο μακρυά) είχα ξεχάσει τελείως αυτήν μου την ιδιότητα.  Είχα βάλει στην άκρη, το δημιουργικό μου χαρακτήρα και είχα μπει σε μια διαδικασία πολύ πιο ματαιόδοξη και εφήμερη, όπως τελικά αποδείχτηκε.


Η συνέχεια των σεμιναρίων αναμένεται θετική.....................................

Εσείς έχετε κάποιο χόμπυ?

υ.γ Πάντως έαν σας ενδιαφέρει μπείτε στο site Nakas (ναι, ναι αυτός με τα πιάνα) ή επισκεφτείτε το κατάστημα στο Κολωνάκι και διαλέχτε, καταπληκτικά σχέδια.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ....Open Sesami

Στη γλώσσα μας "Σουσάμι άνοιξε", ασχέτως εάν το σουσάμι δεν άνοιξε και πιθανόν να αργήσει να ανοίξει για ποοοολλά χρόνια.

Δεν σας είπα ότι το τριήμερο ταξιδάκι αναψυχής θα ήταν ανανεωτικό?

Αποφάσισα να εγκαινιάσω, μια νέα "στήλη" την οποία την ονομάζω "Στο ντιβάνι" και θα βρίσκω θέματα που αφορούν πολλούς από εμάς.



Είπαμε καλή η μόδα και αυτό που μέχρι τώρα ξέραμε να κάνουμε αλλά τα πράγματα αλλάζουν (είπαμε το σουσάμι δεν άνοιξε).

Ας τα πάρω όμως με τη σειρά.

Ήμουν κομμωτήριο (καλά μην φανταστείτε, έχω βρει ένα κομμωτήριο που κάνει προσφορές και με καλύπτει πλήρως) και έπεσε στα χέρια μου το MC (Marie Claire) του Σεπτεμβρίου.

Κόλλησα λοιπόν σε ένα άρθρο του Θοδωρή Γεωργακόπουλου, με τίτλο "Για Πάντα Παιδιά". Ξεκίνησα να το διαβάζω αποσπασματικά, όταν έπεσε το μάτι μου στο "Γιατί να σοβαρευτεί και να κάνει καριέρα ένας Έλληνας το 2012? ΠΟΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ? ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ? " (Ούπς μπίνγκο, χτύπησε φλέβα). Για να μην σας τα πολυλογώ, το ρεζουμέ του πολύ ενδιαφέροντος άρθρου για όλους εμάς τους 35 φεύγα είναι το εξής :Πολλοί από εμάς ζούν μια παραταιταμένη εφηβεία (και καλά κάνουν!!).  Τα νέα ζευγάρια σήμερα το 2012, συνειδητά δεν θυσιάζουν αυτή την ανεμελιά για να φέρουν στον κόσμο (σε ποιό κόσμο?) ένα παιδί.  Όταν περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες κάτω των 25 ετών είναι άνεργοι. Χαρακτηριστηκά έγραφε ότι, "πότε και έαν θα γίνουν εργαζόμενοι, αλλά από ότι φαίνεται Ενήλικες δεν θα γίνουν ποτέ".

Και γιατί να γίνουν? Όταν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο τα 30 με 40 χρόνια, θεωρούνται η πιο δημιουργική φάση της ζωής μας.  Θα μου πείτε και που πλέον συμβαίνει αυτό, σε μια Ευρώπη που παραπέει και με μια οικονομική δραστηριότητα που αλλάζει μορφή.

Η ιδέα της καριέρας (με την παραδοσιακή έννοια), της παραμονής μας σε ένα επάγγελμα για πολλά χρόνια με μια λαμπρή εξέλιξη, τελείωσε (η καμπάνα χτυπάει για μένα πρώτα που δυσκολεύτηκα πολύ να συμφιλιωθώ με αυτή την κατάσταση και ακόμη προσπαθώ να το χωνέψω).

Όπως, πάλι, έγραφε στο άρθρο, οι 28άρηδες του 2002, που έμεναν με τους γονείς τους σαν φοιτητές, σήμερα 10 χρόνια μετά και όντας 38 πλέον, πάλι σαν φοιτητές ζούν.

Η γενιά μας, έμαθε σε μια καλύτερη Ελλάδα με δυνατότητες σπουδών, μεταπτυχιακών, ταξιδιών και τη στήριξη των γονιών μας για ότι αυτοί δεν έζησαν τις δεκαετίες του '60 και '70.

Μα εκεί δεν θα γυρίσουμε (και πιθανόν ακόμη χειρότερα) και εμείς σίγουρα? Να προσδωκάμε και να ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μας.

Όταν επέστρεψα στο σπίτι (όντας πιο περιποιημένη, από το κομμωτήριο) θυμήθηκα το βιβλίο που έχω και είχα διαβάσει πριν χρόνια (2008) από την Λένα Διβάνη (αχ, Βολιώτισσα) με τίτλο "Τι θα γίνει άμα δεν μεγαλώσω". Το ξεφύλλισα και έπεσα πάνω στο κεφάλαιο "Γιατί δεν άνοιξε το σουσάμι".

Οι ίδιες πάνω-κάτω ανησυχίες και μια παραδοχή στο τέλος του κεφαλαίου: "Δέν υπάρχουν τελικά μαγικά κλειδιά.  Η ζωή δεν είναι αλλού.  Μην ανησυχείς όμως, έχω και καλά νέα.  Η ζωή είναι παντού.  Έλα τώρα να κάτσουμε εδώ ήσυχα-ήσυχα να βλέπουμε τι καλό θα μας βρέξει η κάθε μέρα".

Σας τα λέω αυτά εγώ, που μου πήρε ένα χρόνο να νιώσω καλύτερα και να αλλάξω σελίδα, με καινούριους φίλους, νέες ασχολίες, επαναπροσδιορισμό και ανασυγκρότηση μέσα-έξω, πάνω-κάτω και επί τα αυτά, που τελικά είδα οτί είναι μύθος να συνδέεις την εικόνα σου με το επάγγελμα σου γιατί αυτό γκρεμίζεται και χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.

Και όπως διάβασα (πάλι, τι να κάνω σας είπα οι κεραίες μου είναι ανοικτές όσο ποτέ) από μια ανερχόμενη τραγουδίστρια τη Μαριέτα Φαφούτη στο Elle του Οκτωβρίου, που αφού απολύθηκε από τη διαφημιστική εταιρία που δούλευε, κατέφυγε σε αυτό που πραγματικά αγαπάει (τη σύνθεση και το τραγούδι) και δηλώνει : "Ποτέ δεν ήμουν πιο φτωχή, ποτέ πιο ευτυχισμένη".


Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

LET'S GO

Όχι εμείς δηλαδή εσείς και εγώ, φίλοι μου, αλλά εγώ ! (το λέω και το ευχαριστιέμαι).  Ή μάλλον "εμείς" (εγώ και ο πολυαγαπημένος μου "σύζηγος").



Το ξέρω ότι είναι Πέμπτη βράδυ αλλά για μένα το ΠΣΚ (Παρασκευβοσαββατοκύριακο) ξεκίνησε από το απόγευμα.

Θα σας αφήσω με την φωτογραφία της Παρασκευής, που λόγο εκτάκτου (ανάγκης) ταξιδιού θα την αναρτήσω από σήμερα.



Εξάλλου, η καλύτερη μέρα της εβδομάδας είναι η Παρασκευή (θα το αναλύσω σε μελλοντικό πόστ) και είναι μόλις ένα βήμα μπροστά.

Δεν καταλάβατε ? Προέκυψε ταξιδάκι αναψυχής (που ποτέ δεν λέμε όχι). Και όσο πιο αναπάντεχο, τόσο το καλύτερο.


Κάποιος θα ανανεωθεί και θα επιστρέψει με φρέσκιες ιδέες από Δευτέρα....(εγώ στα σίγουρα, εσείς δείτε τι θα κάνετε, τόσα Πάρκα υπάρχουν μην μείνετε μέσα).



Ευχαριστώ και καλοσωρίζω και τους καινούριους φίλους του Blog και από Δευτέρα τα ξαναλέμε.

Ξέρω ότι σκάτε να μάθετε που θα πάμε. Ένα θα σας πω, στο Ν.Μαγνησίας (χαιρετώ και την Εύα, την καινούρια φίλη από Βόλο).

Α! Είπαμε, προσωπικά σχόλια κομμένα! Όλα και όλα (ας μην λέμε όμως μεγάλα λόγια).

Καλό Σαββατοκύριακο!