Όλα αλλάζουν, εγώ γιατί Όχι?

Καλό μήνα! Επίσημα και πρώτη ημέρα της άνοιξης.

Χτες, έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου. Σήμερα, σας γράφω με μια παλάμη μαλλιά κοντύτερα και με άλλο χρώμα, καμία σχέση με ότι θυμάστε όσες με γνωρίσατε. Ναι, ο Δημήτρης πήρε το ψαλίδι και "χρααάπ" έκοψε περίπου 15 εκατοστά. Το ευχαριστήθηκε. "Το" ευχαριστήθηκα!

Ένα-ένα. Την Τρίτη το βράδυ βρήκα (μην ρωτήσετε που, στο ίντερνετ φυσικά) μια φώτο της Kate Holmes και την αποθήκευσα. Την επόμενη το πρωί την ξανα είδα (λίγο πιο ήρεμη από τον ενθουσιασμό της α' στιγμής ) και το αποφάσισα! Δεν είπα τίποτα σε κανέναν. Αναγκάστικα, όμως να πω τον προορισμό στον Γιάννη (όχι την αλλαγή) όταν το αυτοκίνητο μετά από ακινησία λόγω μέσης δεν έπαιρνε αρχικά μπροστά.

Design by blogolicious Editoriolista for this post (το πουλάκι είναι λόγω άνοιξης....ελπίζω να το καταλάβατε)

Ο "προορισμός " ήταν το αγαπημένο μου κομμωτήριο που απαρνήθηκα...έναν, δυό.....μμμμ (μετράω) 17 μήνες και πήγαινα εκεί μμμμ( ξανά μετράω) από το 2001 (δεν μετράω). Λίγο, οι προσφορές που και αυτό (οκ, φειδωλά) έβαλε, λίγο το "gift card" που μου έκανε η κουνιάδα μου από τις γιορτές (ξανα ευχαριστώ Βιβή) αποφάσισα να πάω. Στον δρόμο σκεφτόμουνα, τι"λογαριασμούς " έκανα πηγαίνοντας με τη μαμά μου  για χρόνια ( ε, η μανούλα μου πάντα σε περίοπτη θέση με καμάρωνε, πόσο μάλλον όταν η κόρη της αντιπροσώπευε κάτι που είχε να μοιραστεί και με τις φίλες της ή εν πάση περιπτώση, απλά γιατί κάθε μάνα θέλει το καλύτερο για το παιδί της και στις μέρες μας "καλύτερο" θεωρείται να είναι γεμάτη η τσέπη του-του παιδιού).

Μπαίνοντας στο κομμωτήριο επικράτησε ένας χαμός! Όλες οι κοπέλες (οκ, αυτές που έμειναν ) ήρθαν να με φιλήσουν, να με αγκαλιάσουν. Αφού σκέφτηκα η κυρία που ήταν στο "λουτίρα" θα αναρωτιόνταν από μέσα της "Ποιά είναι αυτή"? Λίγο να τα πώ στο Δημήτρη (το boss- o οποίος τελευταία φορά που με είδε ήταν όταν με χτένισε για το γάμο μου), λίγο με την αγαπημένη μου Βίκυ (η οποία θυμόνταν πώς με καφέ-σοκολατί αποχρώσεις με άφησε για το γάμο, με μελί-ξανθές ανταύγειες με βρήκε), λίγο η αγαπημένη μου Σία που μου είπε πως της άρεσε το "χαρούμενο" στυλ της Kate (πάντα με φωτογραφία πήγαινα στο κομμωτήριο από μικρή, προς αποφυγήν "παρεξηγήσεων") η ώρα πέρασε τόσο ευχάριστα και τα κατα χάρηκα σας λέω ΤΟΣΟ πολύ.

Κάποια στιγμή, στο "λουτίρα" και εγώ παρατήρησα ότι τα led φωτάκια από πάνω μου δεν ήταν αναμμένα. Λίγο παραμελημένα θα έλεγα. Κοίταξα το μεγάλο κομμωτήριο, άδειο. Μέτρησα τα καθίσματα (αυτά που κάποτε ήταν γεμάτα και οι πελάτισσες πηγαινοερχοντουσαν κυκλικά μην αφήνοντας θέση άδεια), οι κοπέλες λίγες (πολύ λιγότερες).....Μα μήπως όλα τελικά γύρω μας δεν αλλάζουν?

Άλλαξα εντελώς εμφάνιση. Άλλαξα διάθεση. Έφυγε από πάνω μου τόσο μαλλί και ένιωσα λες και ξεφορτώθηκα τόνους άλλων προβλημάτων. Αδιαφορώ για το χρώμα (αλλά να σας πω? είναι αυτό που ήθελα και βρε παιδί μου ένα πράγμα, σε αυτό το κομμωτήριο το μαλλί μου γυαλίζει και νιώθω σαν σταρ).

Την αλλαγή αυτήν δεν την εμπιστευόμουνα σε άλλον. Στο μεσοδιάστημα έχω βρει ένα κομμωτήριο κοντά στο σπίτι μου (αρχικά από τις προσφορές) αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη και η τιμή (στο 1/3). Όμως του λείπει κάτι...Η ενημέρωση! (Δεν εννοώ τη glamouria, με παρεξηγήσατε).

Με αυτά και με τα άλλα, έφτασε και ο Γιάννης από τη δουλειά. Του είπα στο τηλ όταν σχόλασε ότι του είχα έκπληξη και ξαφνιάστηκε μάλλον γιατι θα περίμενε, δείπνο έκπληξη και ..... Η πρώτη του αντίδραση ήταν "γιατι τα έκοψες?" (άντρες, νομίζουν ότι με μαλλί μέχρι τη μέση θα νιώθω Σαρλίζ Θέρον....) Μα γιατί όλα γύρω μας αλλάζουν! Γιατί όχι και εγώ?

Την αλλαγή την επιθυμούσα μήνες τώρα. Ποτέ πριν όμως δεν ένιωσα έτοιμη. Έτοιμη να τα κόψω, έτοιμη να παραδεχτώ ότι πλέον τέτοια επίσκεψη είναι "δώρο" και τα "δώρα" δεν έρχονται κάθε μήνα.

Πιθανότατα, θα επιστρέψω στο νέο και οικονομικό κομμωτήριο που πλέον σηκώνει η τσέπη μου. Όμως δεν με πειράζει. Γιατί εγώ άλλαξα. Και έχω αλλάξει για τα καλά!