Ηi5 αγαπημένα φαγητά (+ bonus βραβείο)

Να μαι και εγώ (κι ας άργησα-λίγο).

Μου αρέσει το φαγητό! (να το λες και να χορταίνει το στόμα σου). Έχω όλες τις κακές συνήθειες όπως να μου αρέσουν (τρελά) τα γλυκά, να τρώω γρήγορα, να τρώω πράγματα που δεν πρέπει....

Επειδή είμαι σε μια φάση που ότι κάνω δεν θέλω με τίποτα να καταπονώ τον εαυτό μου, έτσι και με το φαγητό (τη δεδομένη χρονική στιγμή) έχω αφεθεί λίγο παραπάνω.

Μετά από σειρά (χρόνων) ατελείωτων διαιτών και υγειινών διατροφικών μενού, αποφάσισα no more!

Εντάξει, δεν τρώω και τα πάντα (εννοώ σε ποσότητα) αλλά ας πούμε τρώω πατατάκια (που δεν έτρωγα), τρώω πατάτες τηγανιτές (λόγω Γιάννη...που δεν έτρωγα), τρώω πίτσα (που δεν έτρωγα) και ένα σορώ "μη" και "όχι" που βαρέθηκα να ακούω για να μην είμαι ......τι? χοντρή?

Μα έχω γνωρίσει ευτραφείς ανθρώπους και είναι μες στην καλή χαρά (που εγώ δεν είμαι όταν έπρεπε να τρώω σαλάτα με τόνο) και τελείως ακομπλεξάριστοι (τώρα μη με ρωτήσεις για το μέσα τους).

Είμαι τρελά γλυκατζού (τρελά τι να λέμε τώρα....είμαι σε φάση δεν θέλω άλλο γλυκό...σκέψου τι έχω φάει) και θα προτιμήσω να φάω, γλυκό αντί για φαγητό. Defaux, σε όλο αυτό? Ο Γιάννης επίσης αρχι-γλυκατζής.

Να φανταστείς, στον τελευταίο διαιτολόγο που πήγαινα (και πήγαινε όλο το γραφείο) τον είχα ονομάσει "Hollywood " διαιτολόγο γιατί είχε καθημερινά κρουασάν σοκολάτας, μπισκότα Παπαδοπούλου (4 παρακαλώ), bueno και τι να σας λέω (η Γεωργία μας δεν ξέρω τι θα πει...)

Θέλω να σου πω ότι δεν ζω χωρίς γλυκό (και δη σοκολάτας). Το αποδέχτηκα και είμαστε όλοι πιο ήρεμοι.

Επειδή, άγγιξες ευαίσθητο σημείο να συνεχίσω καλύτερα με τις 5 επιλογές μου για σήμερα.

created by blogolicious Editoriolista για αυτό το post.

Μου άρεσε η ομαδοποίηση που έκανε στα φαγητά της η Εβονίτα (δες beloved ideas ) και έτσι τα ψιλο-γκρούπαρα και εγώ.

Ξεκινώ :

1. Aγαπώ pasta σε όλο της το μεγαλείο. Μη ρωτήσεις τι και πώς. Μακαρόνια να είναι και όπως να ναι (εντάξει τελευταία έχουμε κόλλημα με τα linguine).
2. Mου αρέσει το burger (μεταξύ πίτσα - burger κερδίζει το πρώτο 1-0). Δοκίμασα και μου έμεινε πριν 2-3 χρόνια σε κάποιο αεροδρόμιο (γνωστή αλυσίδα ) δεν θυμάμαι πώς το λέγανε , θυμάμαι όμως το τεράστιο burger με μανιτάρια (που απέφευγα για να "διατηρούμε"). Σε ταξίδια ωρών με μεγάλες ανταποκρίσεις καταφεύγαμε όλοι σε ότι χειρότερο junk food υπήρχε κάνοντας την νύκτα-μέρα. Άλλο απίστευτο burger εγχώρια βρήκα σε αυτό που βγάζει φλόγες στο logo (α, ναι το θυμήθηκα) τα Simple Burger και μόνο απλό δεν είναι στη γεύση (πλαστικούρα θα πεις? συμφωνώ θα απαντήσω αλλά ποιος χ--ε-ται σε έναν κόσμο που καίγεται, σόρυ κι όλας).
3.  Σουβλάκι! Ε ρε μάναμ' τι γίνεται με το σουβλάκι (test drive το στομάχι του Γιάννη που με το παραμικρό δεν μπορεί να κοιμηθεί και καταλαβαίνουμε αν ήταν καλός ο γύρος ή όχι).
4. Σούπες. Κουλό? Δεν το περιμένατε από εμένα? Μα, δεν σας έχω αποκαλύψει (σας έχω?) ότι είμαι και πάρα πολύ καλή μαγείρισα (δεν γίνεται άνθρωπος που του αρέσει το φαγητό να μην μαγειρεύει και καλά) και επειδή ανταλάσσουμε απόψεις με τον κουνιάδο (που επίσης μαγειρεύει για χόμπυ-χαλάρωση πολύ καλά) με έχει κολήσει στις σούπες βελουτέ (εώς και το μηχάνημα πολτοποίησης πήρα ) και την έχω τρελάνει τη σούπα λαχανικών βελουτέ (το σέλερυ, να το καθαρίζεις από τη βάση γιατί έχει ίνες όπως είδα στο Joy του ΣΚΑΙ και δεν χωνεύεται εύκολα, όπως επίσης στο σέλερυ σημασία ε΄χει το κοτσάνι και όχι τα φύλλα όπως βλακωδώς νόμιζα).
5. Για τελαυταίο (but not least) άφησα τα γλυκά. Καλό γλυκό = σοκολατένιο γλυκό. Μάταια προσπάθησα να δείξω ένα πιο εκλεπτισμένο γούστο με γεύσεις τύπου λεμόνι και όλα τα λευκά και λίγο ξινά. Δεν είμαι εκλεπτισμένη όταν μιλάμε για γλυκό, εντάξει?

Να σημειώσω κλείνοντας 3 πράγματα.

1. Όπως και με τη μουσική, όταν κολάω στο repeat ένα τραγούδι, έτσι και με το φαγητό μπορώ να φτιάχνω συνέχεια μια συνταγή που με έχει ενθουσιάσει (και θα το καταλάβεις όταν αρχίζω τα μου και τα μου και όταν αρχίζω τα επιφωνήματα "εξαιρετικό" τότε είναι άσχημα τα πράγματα, να το ξέρεις).
2. Επειδή μεγάλωσα και γω με μια μαμά που επικροτούσε τις μεριδάρες (και την έχω απείρος κατσαδιάσει μεγαλώνοντας) και τις πήρε χρόνια (τόσα όσο να είναι αργά) να μπει στο πνέυμα τις υγιεινής διατροφής όλα όσα είπα παραπάνω δεν αρμόζουν στα μικρά παιδιά. Αδιανόητο, το παρκάρισμα των παιδών Κυριακή μεσημέρι σε fast food! Θα πεις, ναι αλλά εσύ....εγώ δεν έχω αυτή τη στιγμή παιδιά...όταν με το καλό έρθουν (και επείδη πιστεύω στην εικόνα πρότυπο από τους γονείς) χαζά-φαγητά κομμένα! Να το θυμόμαστε!
3. Ιδού και μια εξτρά φώτο για το πώς πρέπει να στρώσεις το σωστό τραπέζι (που με ρώτησε ο ανηψιός του Γιάννη σε ένα γάμο και άλλαξα θέμα γιατί δεν θυμόμουν την ακριβή επεξήγηση με μικρά, μεγάλα και έμεινε στο παιδί η απορία). Έπεσα πάνω στη σωστή εικόνα καθώς έψαχνα και την αποθήκευσα δεν θα σας πω όμως και θα αφήσω και εσάς με την απορία. Δεν πρόλαβα εντέλει να το ψάξω, είναι pending αλλά κολλάει τρελά με το θέμα και διακριτικά όπως με τον Νικόλα θα σας αλλάξω θέμα και θα περάσω στο bonus βραβείο.......όποιος το ψάξει ή το θυμάται, ας το πει και σε μένα!

πηγή : internet (proper table setting).

Kάτι ξεκινάς με τα ακριανά και όπως σου φέρνουν τα πιάτα κατευθύνεσαι στα μαχαιροπίρουνα που είναι κοντά στο πιάτο.........., κάτι περιμένεις και βλέπεις τι θα αρπάξει ο διπλανός σου....... (και μεταξύ μας ότι έφαγα, έφαγα σε κυριλέ εστιατόρια από εδώ και πέρα λιτότης, θα τα ξεχάσω όπως και τα αρχαία!).

Ευχαριστώ πολύ την Βάνα (δες την εγγυούλα μας στο Ημερολόγιο ενός μωρού ) για το βραβειάκι που μου δίνει και το παίρνω και αυτό, με τιμή και με χαρά.

Τ

Το ξέρω ότι λείπει ένα L στο blogolicious του ανανεωμένου μου , πιο comfy σαλονιού με τον καναπέ, αλλά αν σου πω ότι αφού το σχεδιάσα όλο αυτό δεν το αποθήκευσα και πρέπει να το ξανα φτιάξω , τι θα έχεις να πεις (μου το επισήμανε η Μαρώ και είχα και τη Δήμητρα για υπενθύμηση).

Είδες για να έχεις να βάλεις ανάρτηση μια εβδομάδα?

Και ας μην μας καταλαβαίνουν όσοι δεν ασχολούνται.

Καλή σας μέρα!
Γιάνα