Το δικό μου "Manifesto " λέει...

" My Manifesto "

Οι συνθήκες της ζωής μπορούν να μας οδηγήσουν να γνωρίσουμε ανθρώπους και να βρεθούμε σε μέρη που δεν θα το κάναμε, εάν τα πράγματα εξελλίσσονταν διαφορετικά.

Αυτό συνέβη, χτες, και με εμένα και βρέθηκα στις Ψηφιακές Γειτονιές στο Hub. Ένα event , άρτια διοργανωμένο, για γονείς (και όχι μόνο ) bloggers.

Όλοι μας, δίνουμε την μάχη μας σήμερα και σπαταλάμε πολύτιμο χρόνο για το τι πρέπει να κάνουμε.

Ορισμένες φορές παγιδευόμαστε σε σκέψεις και λογικές που δεν έχουν ουσία και τα πράγματα (οι καταστάσεις) είναι πολύ πιο εύκολα όταν αντιλαμβάνεσαι πώς σε αυτή την πορεία δεν είσαι μόνος σου.

Αναφέρομαι, σε όλους τους blogger που γνώρισα και για όλους εκείνους που με συντροφεύεται με τη μικρή φώτο σας στο "Ακολούθησε μας" και νιώθω ότι η πορεία μου, πλέον, έχει αλλάξει. Το "blogging" με έχει αλλάξει. Εσείς όλοι με βοηθήσατε να αλλάξω.

Το λέω αυτό γιατί όταν τυχαίνει να χάνομαι (συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, σόρυ ) σε δικά μου περίεργα μονοπάτια και να απογοητεύομαι, την ίδια στιγμή ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω για να βρω την ενέργεια μου και τα αποθέματα, που μου δίνουν δύναμη και πίστη να συνεχίσω.

Έτσι λοιπόν, και με αφορμή την χτεσινή μας συνάντηση, δημιούργησα το δικό μου μανιφέστο, που μπορεί λίγο ή πολύ να εκφράζει και εσένα.

•  We are social

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπήκαν στη ζωή μου, με το που έμεινα στο σπίτι.  Πόσο βαθιά νυχτωμένη ήμουν μέχρι τότε το κατάλαβα με το που ανακάλυψα τον κόσμο των social media. Xαμένη, αμέτρητες ώρες κολλημένη στον υπολογιστή του γραφείου και ούτε λόγος να γίνεται για το άνοιγμα του υπολογιστή στο σπίτι.  Θα μείνω σε κάτι που άκουσα χτες και τελικά συμφωνώ πώς το blogging αν το κάνεις, να το κάνεις για Fun!  Εγώ αυτό κάνω !

• We are learning

Γενικά, σαν άτομο σιχαίνομαι τη στασιμότητα. Και έαν δημιούργησα αυτό το μπλόγκ είναι, από την επιθυμία μου να μάθω και να εξελιχθώ, σε κάτι που μέχρι πρότεινος φάνταζε εξωπραγματικό. Όλο αυτό το διάστημα, έμαθα όχι μόνο πράγματα σχετικά με το ίντερνετ αλλά και για τη ζωή και αυτό μου το δίδαξαν άλλοι blogger που συναναστρέφομαι και τους ευχαριστώ.
 

• We have goals

 Ξαφνικά με τον μισό σχεδόν πληθυσμό ανενεργό, όλοι νομίζουν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν στόχους. Υπήρξε περίοδος που και εγώ αποπροσανατολίστηκα και φοβήθηκα ότι πάει αυτό ήταν, δεν θα κάνω τίποτα στη ζωή μου και δεν θα ξανα δουλέψω ποτέ. Κι όμως σιγά, σιγά βρήκα το κουράγιο και άρχισα να θέτω πιο μικρούς και επιτεύξισμους στόχους. Όπως για παράδειγμα τους μικρούς στόχους που βάζω σε σχέση με το αυτό το μπλογκ. Και οι μικροί αυτοί στόχοι, έφεραν άλλους μεγαλύτερους και νιώθω ενεργή, δυνατή και δημιουργική όσο ποτέ (και ας έχει αδειάσει η τσέπη μου, το ανήσυχο πνέυμα μου νιώθει "πλούσιο" )

• We are retro

Πόση χαρά πήρα με τα θετικά σας σχόλια σε σχέση με την ανακοίνωση της νικήτριας για το διαγωνισμό που έγινε σε πνεύμα ρετρό ! (δες εδώ αν το έχασες ). Τελικά είμαστε όλοι (λίγο ή πολύ ρετρό) και μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες αγωνίες αλλά και τις ίδιες προτιμήσεις. Και πιστέψτε με σε αυτό το post και εγώ το κατα ευχαριστηθήκα πολύ και δεν έκανα τίποτα περισσότερο από αυτό που με εκφράζει!

• We will survive

Ναι, τώρα μπορώ να το πω με βεβαιότητα. Θα επιβιώσουμε. Γιατί μπορεί να μην ζήσουμε τι ζωή που σχεδιάσαμε αλλά θα προχωρήσουμε στη ζωή που μας περιμένει. Και είναι οπωσδήποτε καλύτερο να προχωρήσουμε κοιτάζοντας μπροστά παρά κοιτάζοντας πίσω, κάθε τόσο. Κανένα κακό δεν διαρκεί για πάντα. Ούτε καν για πάρα πολύ. Μιλάω από πρώτο χέρι !

•  We are creative

 Δεν παίρνω και όρκο για εσάς αλλά εμένα αυτό με βοήθησε να ταξιδέψω σε πιο ήρεμες θάλασσες και να έρθω στα ίσα μου. True.

• We are human

Και λάθη κάνουμε, και πάθη έχουμε και κακίες μας πιάνουν και ζήλιες και έχουμε και τις αναποδιές μας και νομίζουμε ότι μόνο σε εμάς συμβαίνουν τα χιλιάδες ευτράπελα και το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μας....Μα πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Είμαστε όμως και ανθρώπινοι και δείχνουμε και ένα πιο ανθρώπινο προφίλ και βοηθάμε αυτούς που έχουν ανάγκη και δημιουργούμε κοινότητες (εξού και οι Ψηφιακές μας Γειτονιές) και γινόμαστε μια γροθιά.

•  We are in this together

Πράγματι, η παλιά ευτυχία δεν υπάρχει πια.  Αλλά τι πειράζει όταν σε όλο αυτό δεν είμαστε μόνοι μας. Είμαστε μαζί σε αυτό!

• We are as you are

 Για το τέλος, δεν χωράνε πολλές επιπλέον αναλύσεις.  Γιατί όλοι εμείς, είμαστε όπως είσαι εσύ και καμιά φορά τα πολλά λόγια περιττεύουν.  Ξέρεις και καταλαβαίνεις και μιλάς μόνο με τα μάτια (χτες είδα πολλά χαμογελαστά πρόσωπα που ήταν "σαν και εμένα").

Τελικά, μόνο μια αρχή δίνει αληθινο θάρρος.

                                               *

(Παρένθεση : να σημειώσω πώς χτες βρήκα μια παλιά μου συνάδελφο , η οποία ήταν στις βασικές διοργανώτριες στο Hub και χάρηκα περισσότερο. Αυτή η blog-o-σφαιρα όσο μεγάλη κι αν είναι μας φέρνει όλους πιο κοντά).

Καλή μας εβδομάδα !