Σε 7 Συνεδρίες...Περδίκι !

Με έχει πιάσει μια ακατάπαυστη επιθυμία να γράφω. Γράφω από εδώ, γράφω από εκεί . 

Αφού περνάω αρκετές ώρες στον υπολογιστή είτε σχεδιάζοντας, είτε διαβάζοντας έχω την ανάγκη να πω δυό κουβέντες, βρε αδερφέ !

Πηγή Pinterest.

Είμαι σε μια φάση ερωτοαπαντήσεων (εγώ κι όλη η Ελλάδα !).  Το ψάχνω περισσότερο και σχολούμαι περισσότερο.  Για παράδειγμα στους 8 μήνες που διατηρώ αυτό το blog και με εξαίρεση τους μήνες Νοέμβριο-Ιανουάριο που βρήκα δουλειά και δεν κατάφερα να ανταποκριθώ δεόντως, αμέσως μετά επανήλθα δυναμικά. Η δουλειά ήταν αρκετά εξαντλητική και αφόρητη, με πολύ λίγα χρήματα σε σημείο που αποχώρησα οικειοθελώς (φαντάσου τι έζησα και υπόψη ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ αλλά είναι που προτιμώ να εργάζομαι ). 

Και επειδή όταν αφιερώνεσαι σε κάτι με αγάπη, έρχεται συνήθως και η ανταπόκριση άρχισαν και τα βραβεία  (και άλλα προηγούμενα και άλλα) και νιώθω πώς επιτέλους κάτι ΓΙΝΕΤΑΙ.

Αναθεωρόντας τις κατηγορίες μου διαπίστωσα ό,τι υπάρχουν αυτές που γουστάρω με 1000 όπως τα trends, best buy, thoughts, fashion, friends υπάρχουν αυτές που είναι demi (season) όπως bookstory, weekend time......& Στο Ντιβάνι. Για τις αδιάφορες δεν θα αναφερθώ. Με τον καιρό θα εκλήψουν αφού βλέπω ξεκάθαρα τι προτιμώ και με αυτό θα ασχοληθώ.

Χα! Στο Ντιβάνι !.....Μακάρι να είχα χρήματα να κανακεύσω τον εαυτό μου και να βασανίζω κάποια ειδικό.  Επειδή όμως δεν είχα, έχω χρήματα για αυτό το σκοπό μοιράστηκα μαζί σας καίριους προβληματισμούς σε 7 μόλις Συνεδρίες. Στο Ντιβάνι δηλαδής.

Χτες βράδυ καθώς έκανα μπάνιο συνηδειτοποίησα ό,τι εδώ και καιρό δεν έχω αναρτήσει κάποιο βαρυσήμαντο προβληματισμό.  Ρε μπας και "γιατρεύτηκα ?" σκέφτηκα. Μήπως αυτό σημαίνει κάτι ? (το ξανα λέω για τα νέα μέλη, ό,τι έδω και ενάμιση χρόνο ανήκω στον πληθυσμό που ψάχνει αρημανιώς για κάποια εργασία και πασχίζει για αυτό πηγαίνοντας σε 17 interviewσ μέχρι στιγμής.  By the way, σας παραπέμπω στην άκρως απολαυστική ανάρτηση της Λίνας #the job interview project για να χαμογελάσετε ! ).

Ανοίχτηκα...στο θέμα μας. Λοιπόν....

• Στην 1η Συνεδρία σας ξεκίνησα light με το "Open Sesami " και μοιράστηκα τον προβληματισμό μου σχετικά με το θέμα Καριέρα-Οικονομία. Κλίκ εδώ . 
• Στην 2η Συνεδρία πέσαμε πιο βαθιά και είδαμε ό,τι όταν "Ο Λύκος δεν είναι εδώ " η Κοκκινοσκουφίτσα (συγκεκριμένα εγώ) τα κάνει μαντάρα ! Δες εδώ .
• Στη 3η Συνεδρία...Αααα "Το εγκώμιο της Απραξίας " και το πότε θα κάνω παιδί που με κυνηγάει ακόμη. Εντάξει, εντάξει από καλή πρόθεση ασχολούνται όλοι. Το δέχτηκα ! Εδώ .
• Στη 4η πέρνω τα πάνω μου και αρχίζω να εμπνέομαι από άλλους ανθρώπους και έρχομαι πιο κοντά σε αυτό που θέλω και ξέρω να κάνω. Δες και διάβασε εδώ .
• 5η Συνεδρία και χράπ μια ψαλιδιά και μαλλί μακρύ bye, bye (θα έγινε προφανώς κάποιο ποστίς ή extenstions που κάποια άλλη θα ακριβοπλήρωσε γιατί και βαρύ μαλλί έχω και καλή ποιότητα τρίχα). Γιατί ? Μα γιατί "Όλα αλλάζουν, εγώ γιατί Όχι ?", Το μετάνιωσα ? Ποτέ ! Δες κι αυτό .
• 6η Συνάντηση. Ωωωω! Εδώ είναι από τα ωραία που πλέον και αφού διάβασα ό,τι για να προχωρήσεις στο επόμενο κεφάλαιο, πρέπει να σταματήσεις να διαβάζεις ξανά και ξανά το τελευταίο (you tell me!) έδωσα τις "Ευχαριστίες " μου και συνήλθα. Μια για πάντα ! Here .
• 7η ? Λιτή και περιεκτική (όπως συνήθως είμαι και εγώ, μην κοιτάς το σημερινό λογύδριο). Μετά από τόοοσο καιρό εσωτερικών αναζητήσεων ξέρω πολύ καλά "Τι δεν χρειάζομαι". Εδώ, εδώ .

Το τελευταίο αυτό (το 7ο) έρχεται πρώτο στην προτίμηση σας και αυτό σημαίνει, είτε ό,τι και εσείς ξέρετε τι δεν χρειάζεστε, είτε ακόμη το ψάχνετε.


Resume ?

Creativity works ! Για μένα τουλάχιστον. Που δεν είμαι ούτε απλός, ούτε εύκολος χαρακτήρας. Εγώ αυτό νομίζω (πώς είμαι απλός και εύκολος χαρακτήρας) αλλά αφού όλοι οι άλλοι (που με ξέρουν καλά) λένε το αντίθετο....εμπιστευτείτε του άλλους !!! Τι να πω......

Εγώ σε 7 Συνεδρίες ......ΕΓΙΝΑ ΠΕΡΔΙΚΙ !!!!!!

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, όλοι όσοι ψάχνετε το δρόμο σας (και περνάτε πολλές ανηφόρες-κατηφόρες )να μην χάνετε την πίστη σας και όλα ΓΙΝΟΝΤΑΙ !

 

Τι δεν χρειάζομαι

Στο Ντιβάνι...

Όλοι ξέρουν να δίνουν συμβουλές. Για αυτό αποφεύγω να λέω την γνώμη μου 

και να κρίνω (άργησα αλλά το κατάλαβα). 

Εκτός και έαν, μου το ζητήσεις.

Και πάλι με μια επιφύλαξη...και εγώ όταν είμαι έξω από το "χορό" καλά τα 

λέω στους άλλους.

Βρήκα χτες αυτήν την φωτογραφία και το μυαλό μου γέμισε, με όλους τους 

ειδήμονες  που τώρα τελευταία μου δίνουν τα φώτα τους για το τι πρέπει να 

κάνω.

Via Pinterest.

Έτσι απλά, και με έναν υπέρλαμπρο ήλιο έξω από το παράθυρο, θα σας πω 

ακριβώς τι σκέφτομαι να κάνω.

Δεν θα ακούσω κανέναν !  

                                              

Επιστροφή την Δευτέρα με τον νικητή του διαγωνισμού.

Ο Μαγικός Κόσμος των Επιχειρήσεων

Στο Ντιβάνι για ....

 

                                                                                                                     Ευχαριστίες

Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω ειλικρινά μέσα από την καρδιά μου όλους αυτούς που με ωρίμασαν και με ενέπνευσαν, ώστε μέσα σε αυτό το διάστημα να νιώσω την ανάγκη να δημιουργήσω αυτό το blog και να ετοιμάσω κάτι δικό μου.

πηγή : internet.

Ευχαριστώ όλους αυτούς τους καλοπροαίρετους μέντορες, προισταμένους, συνεργάτες, συναδέλφους που με το ενδιαφέρον τους, τις συμβουλές τους, τη σωστή και μεθοδική εποπτεία τους, την πείρα τους προσπάθησαν να με ψήσουν για την επαγγελματική ζωή και να με ετοιμάσουν σωστά, για να μπορώ να κάνω κι εγώ αργότερα τα δικά μου σταθερά βήματα.
Τους ευγνωμονώ που μου έδειξαν ποιός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθώ.

Ευχαριστώ επίσης όλους αυτούς τους κακοπροαίρετους κομπλεξικούς προισταμένους, συνεργάτες, συναδέλφους που με την κακία τους, τις παγίδες τους, την ύπουλη και μεθοδική ρουφιανιά τους, την αχαριστία τους και το πισώπλατο μαχαίρωμα τους πολλές φορές προσπάθησαν να με "κρατήσουν πίσω" για να "βγουν αυτοί μπροστά" και να με αναγκάσουν να τα παρατήσω και να αποδεχτώ τη "δίκαιη" ήττα μου.
Τους ευγνωμονώ που μου έδειξαν ποιός είναι ο δρόμος που δεν πρέπει να ακολουθώ.

Να είναι σίγουροι ότι όλες αυτές οι εμπειρίες, μέσα στο μυαλό και την ψυχή μου, έχουν πιάσει τόπο...

Σε όλους αυτούς θέλω να δώσω ένα μεγάλο ευχαριστώ....

πηγή : internet.

Οι ευχαριστίες είναι του Γ.Παπαπαναγιώτου και θα τις βρείτε στο βιβλίο "Είσαι για ένα meeting ? " (Οδηγός επιβίωσης και καρίερας στις ιδιωτικές εταιρίες), με εκφράζουν όμως σε τέτοιο σημείο που δεν θέλω να προσθέσω ή να αφαιρέσω το παραμικρό (η μόνη προσαρμογή έγινε για ευνόητους λόγους στην α' παράγραφο).

Καλό 3μερο!
Γιάννα

Όλα αλλάζουν, εγώ γιατί Όχι?

Καλό μήνα! Επίσημα και πρώτη ημέρα της άνοιξης.

Χτες, έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου. Σήμερα, σας γράφω με μια παλάμη μαλλιά κοντύτερα και με άλλο χρώμα, καμία σχέση με ότι θυμάστε όσες με γνωρίσατε. Ναι, ο Δημήτρης πήρε το ψαλίδι και "χρααάπ" έκοψε περίπου 15 εκατοστά. Το ευχαριστήθηκε. "Το" ευχαριστήθηκα!

Ένα-ένα. Την Τρίτη το βράδυ βρήκα (μην ρωτήσετε που, στο ίντερνετ φυσικά) μια φώτο της Kate Holmes και την αποθήκευσα. Την επόμενη το πρωί την ξανα είδα (λίγο πιο ήρεμη από τον ενθουσιασμό της α' στιγμής ) και το αποφάσισα! Δεν είπα τίποτα σε κανέναν. Αναγκάστικα, όμως να πω τον προορισμό στον Γιάννη (όχι την αλλαγή) όταν το αυτοκίνητο μετά από ακινησία λόγω μέσης δεν έπαιρνε αρχικά μπροστά.

Design by blogolicious Editoriolista for this post (το πουλάκι είναι λόγω άνοιξης....ελπίζω να το καταλάβατε)

Ο "προορισμός " ήταν το αγαπημένο μου κομμωτήριο που απαρνήθηκα...έναν, δυό.....μμμμ (μετράω) 17 μήνες και πήγαινα εκεί μμμμ( ξανά μετράω) από το 2001 (δεν μετράω). Λίγο, οι προσφορές που και αυτό (οκ, φειδωλά) έβαλε, λίγο το "gift card" που μου έκανε η κουνιάδα μου από τις γιορτές (ξανα ευχαριστώ Βιβή) αποφάσισα να πάω. Στον δρόμο σκεφτόμουνα, τι"λογαριασμούς " έκανα πηγαίνοντας με τη μαμά μου  για χρόνια ( ε, η μανούλα μου πάντα σε περίοπτη θέση με καμάρωνε, πόσο μάλλον όταν η κόρη της αντιπροσώπευε κάτι που είχε να μοιραστεί και με τις φίλες της ή εν πάση περιπτώση, απλά γιατί κάθε μάνα θέλει το καλύτερο για το παιδί της και στις μέρες μας "καλύτερο" θεωρείται να είναι γεμάτη η τσέπη του-του παιδιού).

Μπαίνοντας στο κομμωτήριο επικράτησε ένας χαμός! Όλες οι κοπέλες (οκ, αυτές που έμειναν ) ήρθαν να με φιλήσουν, να με αγκαλιάσουν. Αφού σκέφτηκα η κυρία που ήταν στο "λουτίρα" θα αναρωτιόνταν από μέσα της "Ποιά είναι αυτή"? Λίγο να τα πώ στο Δημήτρη (το boss- o οποίος τελευταία φορά που με είδε ήταν όταν με χτένισε για το γάμο μου), λίγο με την αγαπημένη μου Βίκυ (η οποία θυμόνταν πώς με καφέ-σοκολατί αποχρώσεις με άφησε για το γάμο, με μελί-ξανθές ανταύγειες με βρήκε), λίγο η αγαπημένη μου Σία που μου είπε πως της άρεσε το "χαρούμενο" στυλ της Kate (πάντα με φωτογραφία πήγαινα στο κομμωτήριο από μικρή, προς αποφυγήν "παρεξηγήσεων") η ώρα πέρασε τόσο ευχάριστα και τα κατα χάρηκα σας λέω ΤΟΣΟ πολύ.

Κάποια στιγμή, στο "λουτίρα" και εγώ παρατήρησα ότι τα led φωτάκια από πάνω μου δεν ήταν αναμμένα. Λίγο παραμελημένα θα έλεγα. Κοίταξα το μεγάλο κομμωτήριο, άδειο. Μέτρησα τα καθίσματα (αυτά που κάποτε ήταν γεμάτα και οι πελάτισσες πηγαινοερχοντουσαν κυκλικά μην αφήνοντας θέση άδεια), οι κοπέλες λίγες (πολύ λιγότερες).....Μα μήπως όλα τελικά γύρω μας δεν αλλάζουν?

Άλλαξα εντελώς εμφάνιση. Άλλαξα διάθεση. Έφυγε από πάνω μου τόσο μαλλί και ένιωσα λες και ξεφορτώθηκα τόνους άλλων προβλημάτων. Αδιαφορώ για το χρώμα (αλλά να σας πω? είναι αυτό που ήθελα και βρε παιδί μου ένα πράγμα, σε αυτό το κομμωτήριο το μαλλί μου γυαλίζει και νιώθω σαν σταρ).

Την αλλαγή αυτήν δεν την εμπιστευόμουνα σε άλλον. Στο μεσοδιάστημα έχω βρει ένα κομμωτήριο κοντά στο σπίτι μου (αρχικά από τις προσφορές) αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη και η τιμή (στο 1/3). Όμως του λείπει κάτι...Η ενημέρωση! (Δεν εννοώ τη glamouria, με παρεξηγήσατε).

Με αυτά και με τα άλλα, έφτασε και ο Γιάννης από τη δουλειά. Του είπα στο τηλ όταν σχόλασε ότι του είχα έκπληξη και ξαφνιάστηκε μάλλον γιατι θα περίμενε, δείπνο έκπληξη και ..... Η πρώτη του αντίδραση ήταν "γιατι τα έκοψες?" (άντρες, νομίζουν ότι με μαλλί μέχρι τη μέση θα νιώθω Σαρλίζ Θέρον....) Μα γιατί όλα γύρω μας αλλάζουν! Γιατί όχι και εγώ?

Την αλλαγή την επιθυμούσα μήνες τώρα. Ποτέ πριν όμως δεν ένιωσα έτοιμη. Έτοιμη να τα κόψω, έτοιμη να παραδεχτώ ότι πλέον τέτοια επίσκεψη είναι "δώρο" και τα "δώρα" δεν έρχονται κάθε μήνα.

Πιθανότατα, θα επιστρέψω στο νέο και οικονομικό κομμωτήριο που πλέον σηκώνει η τσέπη μου. Όμως δεν με πειράζει. Γιατί εγώ άλλαξα. Και έχω αλλάξει για τα καλά!

Δεν είχα σκοπό να post-άρω το οτιδήποτε αυτές τις ημέρες. Για το λόγο ότι ήθελα να "σουλατσάρω" και να εξερευνήσω οτιδήποτε καινούριο, να "επισκεφτώ" τους νέους φίλους και να αφήσω σχόλια, να αποστασιοποιηθώ για να επανέλθω δυναμικά.

Ξέρω επίσης, ακριβώς, τι θέλω να γράψω αυτη τη στιγμή και ας μην το έχω σκεφτεί καθόλου από πριν.

Αφορμή στάθηκε μια τυχαία "συνάντηση". Από τα πρόσωπα που "συναντάς" και "εμπνέεσε" (εξού και ο τίτλος που έδωσα Be inspired). Που "ανακαλύπτεις" και παθιάζεσαι. Που βλέπεις κοινά χαρακτηριστικά και πέρνεις δύναμη και προχωράς.

Αυτή την περίοδο με έχει πιάσει μια εσωτερική αναζήτηση και έχω στήσει (με τον εαυτό μου) ένα τρελό γλέντι γεμάτο από πράγματα που με παθιάζουν και με εμπνέουν. Αναλογιζόμενη "λάθη" του παρελθόντος, κοιτάω μόνο μπροστά.

Διαπιστώνω ότι το τελευταίο διάστημα συναντάω καινούριους ανθρώπους που δεν είναι τυχαίο, το πώς και το γιατί. Συνειδητοποιώ πώς συμβαίνουν πράγματα και καταστάσεις που αλληλοσυνδέονται και που σίγουρα μου φωνάζουν πώς κάτι "γίνεται". Αναμιγνύομαι σε συζητήσεις που όλα δείχνουν πώς υπάρχει μια λογική εξήγηση που αρχικά εγώ δεν μπορώ να την καταλάβω και που τελικά μου δείχνει πώς κάνω το "σωστό". Δεν μπορεί να είναι τυχαία, όλα αυτά!

Βήμα-βήμα τη Jessica Durrant την ανακάλυψα χτες, ψάχνοντας στο etsy.  Έχει την αισθητική που με μαγνητίζει και έτσι όπως αποτυπώνει τα πράγματα γύρω της , με συγκινεί., με "εμπνέει". Σήμερα την ανακάλυψα παραπάνω. Εξερευνήθηκα στο blog της, "χάζεψα" στο λογαριασμό της στο pinterest και είδα πώς νέοι και ταλαντούχοι άνθρωποι είναι "busy getting stronger" (I'm busy getting stronger- Nike board inspiration by Jessica Durrant).

Για αυτόν και για πολλούς άλλους λόγους, ξεχωρίζω :

1)την ανάρτηση της Dare yourself. Αναφέρεται με ένα μαγικό τρόπο σε ερωτηματικά που με τριβιλίζουν, λες και έπρεπε να την "συναντήσω" και να μου "πει" πράγματα που ξέρω αλλά δυσκολεύομαι να τα πω δυνατά.. Πράγματα ας πούμε που με φοβίζουν αλλά και με γοητεύουν σε σχέση με το επόμενο, "μεγάλο" βήμα για μένα. Συγκεκριμένα, αναφέρεται σε ένα μεγάλο project που πήρε από τον μεγαλύτερο πελάτη της και για κάποιο λόγο φοβόνταν να το αναλάβει. Όμως έπεισε τον εαυτό της πώς τελικά ήταν ικανή να το κάνει και το έκανε. Αυτό λέει χαρακτηριστικά δεν πρέπει να κάνουμε στη ζωή? Να πέρνουμε ρίσκα και να αρπάζουμε τις ευκαιρίες. Μπορεί τελικά πράγματα που αρχικά μας φοβίζουν στο τέλος να μας απογειώσουν. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει και για μένα, τούτι τη στιγμή. Δεν ετοιμάζω κάτι που φοβάμαι αλλά τολμώ να σκεφτώ και περισσότερο τολμώ να κάνω?

2) έπετε η ανάρτηση της Success comes always after the struggle (“Opportunity follows struggle. It follows effort. It follows hard work. It doesn’t come before.” Shelby Steele).  H εισαγωγή της με καθηλώνει (είμαι και εγώ "private person") και νιώθω την ανάγκη της να εκφραστεί μέσα από την τέχνη της, τόσο μα τόσο πολύ. Χρησιμοποιεί το αδιαπραγμάτευτο (μεταξύ μας) ταλέντο της και βρίσκει το μέσο να εκφραστεί αλλά και να της παρουσιαστούν επαγγελματικές ευκαιρίες. Aυτό δεν αναζητώ και εγώ? Μέσα από ένα παιχνίδι-διαγωνισμού και την αμφισβήτηση του Γιάννη για τα logo μου, έχουμε μπει (και εσείς και εγώ) σε ένα interactive create the brand που αλήθεια σας λέω χτίζω λιθαράκι, λιθαράκι και με πάει ολοένα και ένα βήμα παραπέρα. Μαζί, μαθαίνουμε και δημιουργούμε.

3) σε όλα αυτά έρχεται και δένει το επόμενο post , A day in the Studio και νιώθω ότι την αγαπώ. Με έναν θαυμασμό για το πώς εκφράζει ότι νιώθει και με διευκολύνει και εμένα τόσο μα τόσο πολύ. Κοιτώντας το γραφείο της και περιγράφοντας μια δική της τυπική μέρα , σκέφτομαο το δικό μου γραφείο και τα πράγματα που εγώ τελευταία προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά σχετικα με το "mine big next step" και γεμίζουν πλεον την καινούρια καθημερινότητα μου. Δεν μπορεί να μου συμβαίνουν τυχαία όλα αυτά, αλήθεια σας λέω!

"The one thing I cannot live without in my studio is…music. (Or chocolate or caffeine) Music is one of my biggest inspirations. I listen to all kinds of music. And it can help me get into a mood that I want to reflect in a piece I am painting "όπως αναφέρει στο blog της και με κάνει να την θαυμάζω πιο πολύ.

4) τέταρτον και τελευταίο (last but not least) η ανάρτηση της , Be so good they can't ignore you. Πρεσβέυει κάτι που είναι πέρα για πέρα αληθινό : Aν εργάζεσαι σκληρά σε αυτό που ξέρεις να κάνεις καλά, ασχέτως σε πιο τομέα ανήκεις, τότε ο κόσμος δεν θα μπορεί να αγνοήσει εσένα ή το ταλέντο σου (θα σου θυμίσω το 'hard work pays off" δικής μου αναρτήσεως περισσότερο για να νιώσω εγώ πώς είμαι στο σωστό δρόμο). Και πράγματι αναρωτιέμαι πώς αυτή τη στιγμή δεν κάνω τίποτα πέρα από αυτό που ξέρω να κάνω καλά και που αγαπώ τόσο πολύ, και που το έκανα χρόνια για άλλους.Καιρός τώρα να το κάνω για ΕΜΕΝΑ!

Γνωρίζοντας τον εαυτό μου το τελευταίο διάστημα, ακόμη καλύτερα δηλώνω (σε εμένα πρωτίστως) πώς αγαπώ που είμαι δημιουργική και αυτό μου δίνει ζωή, πάθος και νόημα να συνεχίσω να εξελλίσομαι και να γίνομαι καλύτερη και αυτό που κάνω να έχει νόημα και σκοπό. Να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και τα νέα δεδομένα και να λέω "ΓΙΝΕΤΑΙ" (κρατήστε το αυτό, έχω και άλλα να πω σε επόμενη ανάρτηση).

Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας "δουλειά" της σημερινής "αφορμής" μου για να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα  και να θαυμάσετε και εσείς τη δουλειά της, γιατί όχι και να παραγγείλετε από εδώ.


Τόσο πολύ την ξαψάχνισα σας λέω που έκανα παραλληλισμό και ναι, ανακάλυψα και τις δικές της εμπνεύσεις. Τι εννοώ?

α/ Αυτή τη φώτο βρήκε από το pinterest η "καλλιτέχνης" και έκανε την υπέροχη illustration της.

 β) Κάποιες φωτογραφίες, πορτρέτα γυναικών, fashion, που ξεχώρισα,όλα δικά της.

 

γ)Αφησα για το τέλος να σας πω δυό λόγια για την ίδια. Πηγή έμπνευσης και θαυμασμού στο σημερινό post στάθηκε η Jessica Durrant, full time freelance illustrator από το Las Vegas.  H δουλειά της έχει δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως το ELLE Brazil, The Glamourai, IN London magazine, SHOP til you drop magazine Australia και κλείνει συμβόλαια με πελάτες από όλο τον κόσμο. Αν και εσύ "μαγεύτηκες" μπορείς να αγοράσεις και μια θήκη με illustration δικό της και εμείς τα ξανα λέμε σύντομα. Στο μεταξύ εύχομαι να βρεις και εσύ με τη σειρά σου, τη δική σου έμπνευση που θα σου δώσει δύναμη και νόημα σε ότι έχεις βάλει σκοπό.

Tώρα στο wirelessemporium.com

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ...Το εγκώμιο της απραξίας

ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ ΤΑ 40

Σήμερα, θα σας μιλήσω για την ευχή που μου έδωσαν όλοι οι θείοι, θείες, ξαδέρφες της μαμάς ή της πεθεράς, η αδερφή της θείας της μαμάς και πάει λέγοντας, με αφορμή το 2013.

Η ευχή ήταν να παχύνω ! Και δεν εννοώ να πάρω κιλά. Ή μάλλον να πάρω κιλά και πιο συγκεκριμένα να τα πάρω στην κοιλιά! Για αυτό συνοδεύονταν από εκφράσεις του τύπου : "του χρόνου τριπλή", "με ένα γιο" (ε, αλοίμονο τι άλλο θα μπορούσε ! ? ) "να φουσκώσει γρήγορα η κοιλίτσα", "τι πάχυνες? μήπως είσαι έγκυος?" και άλλες τέτοιες παρωδίες που άκουγα κατά τη διάρκεια των εορτών.  Ναι, κατά περίεργο λόγο μου τα έλεγαν όλοι εμένα!! "μα θεία "it iakes 2 to tango" αλλά που να καταλάβει η θεία! και όλοι μαζί, λες και ήταν συνεννοημένοι μου υπενθύμιζαν και μου κτύπαγαν για "το εγκώμιο της απραξίας μας" σε όποιο φιλικό/ οικογενειακό σπίτι και εάν παρευρεθήκαμε μες στις γιορτές.

Αφιερωμένο σε όλους όσους, φέρνουν τα ζευγάρια σε δύσκολη θέση.

Πού να καταλάβει ότι ευχής "έργο", θέλημα θεού για κάθε ζευγάρι που παντρεύεται είναι να γίνει πραγματική οικογένεια, να ενώσει, να διευρύνει και να επεκτείνει την ευτυχία τους με ένα παιδί.

Γιατί βρε θειούλα μου, εμείς δεν ξέρουμε τι θέλουμε και πώς πρέπει να γίνει? Και σε τελική, θυμώνω πώς ο απερίσκεπτος κόσμος ξεφουρνίζει τέτοια πράγματα στα ζευγάρια , όταν δεν μπορεί να ξέρει τι γίνεται σπίτι τους και ποιοί λόγοι μπορεί να τους εμποδίζουν. Α!τα ξανα θυμήθηκα και θυμώνω με την αδιακρισία των γύρω και την έλλειψη τακτ! Ο Γιάννης ("σύζηγος") μου λέει πώς έτσι είναι αυτά! Και απαντώ, πώς δεν χρειάζομαι υπενθύμιση για να γίνω ΜΑΝΑ!

Συμπτωματικά, κάποια στιγμή είχε πέσει (πάλι το Marie Claire) στα χέρια μου στο κομμωτήριο εδώ και καιρό. Το θυμήθηκα και το βρήκα στο ίντερνετ, όπου και σας παραχωρώ κάποια σημεία.

 Απόσπασμα : Ερευνητές από το Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας της Μ.Βρετανίας λένε πως οι μεγαλύτερες γυναίκες γίνονται καλύτερες μητέρες. «Οι μεγαλύτερες γυναίκες φαίνεται πώς έχουν περισσότερα προσόντα» λέει ο δρ. Άλαστερ Σάτκλιφ που συμμετείχε στην έρευνα. «Είναι λιγότερο παρορμητικές, πιο ήρεμες και έχουν περισσότερη πείρα ζωής, ένα απαραίτητο εφόδιο για το ρόλο τους. Ίσως να μην έχουν την αντοχή να τρέχουν διαρκώς πίσω από τα νήπια τους, αλλά έχουν την ικανότητα να ανακαλύπτουν αμέσως τους πιθανούς κινδύνους ώστε να προστατεύουν τα παιδιά τους. Ναι, οι μεγαλύτερες μητέρες ανατρέφουν πιο ήρεμα παιδιά και αυτό είναι μία σημαντική εξέλιξη στον πολιτισμό μας».

Σύμφωνα με το άρθρο, και βάση των ψυχολόγων, η ωριμότητα είναι το πιο σημαντικό σε αυτή την ηλικία.  Όντας χορτάτες πια από τους άντρες, τη δουλειά, τα ταξίδια οι μεγαλύτερες γυναίκες είναι πολύ πιο συνηδειτοποιημένες σχετικά με το ρόλο της μητρότητας.  

Επίσης μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της πιο ώριμης αντιμετώπισης της ζωής, οι μεγαλύτερες μαμάδες είναι πιο πρόθυμες να θηλάσουν και πως οι ίδιες έχουν και την τάση να εφαρμόζουν πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες στα παιδιά τους.

Ας μην μιλήσουμε τα περί μακροζωίας που αναφέρει το άρθρο (γιατί δεν νομίζω και ότι οι νεότερες μητέρες έχουν λίγοτερα "προνόμια" ή "ζημιώθηκαν" που έγιναν μητέρες σε μικρότερη ηλικία).

Βέβαια, όπως και ήδη ανέφερα για τις νεαρότερες σε ηλικία μητέρες δεν είναι όλα ρόδινα στο να αποκτήσεις μωρό σε μεγάλη ηλικία (40 + ). Εγκυμονούν κίνδυνοι σχετικά με την ποιότητα των χρωμοσωμάτων (αρκετά σύνηθες) και αυξάνεται το ποσοστό επιπλοκής στην κύηση κατα τη διάρκεια των α' εβδομάδων κ.α, κ.α.

Υπάρχει και η glam εκδοχή όμως.  Απόσπασμα : "Η νέα μόδα στον κόσμο των celebrities δεν είναι απλώς οι έγκυες μαμάδες που φορούν σικ φορέματα στις επιδείξεις μόδας. Είναι οι έγκυες σαραντάρες με λίγες ρυτίδες στην εξωτερική γωνία των ματιών. Έχοντας ζήσει τη ζωή τους, έχοντας βρει τον ιδανικό σύντροφο και έχοντας φτάσει στο επίπεδο της καριέρας που ήθελαν, μπορούν να αφιερωθούν στο νέο τους ρόλο: αυτόν της μαμάς".

Δεν ξέρω εάν είναι παρηγοριά ή εμπεριέχουν και μεγάλη δόση αλήθειας΄όλα αυτά,  σίγουρα είναι ευτύχημα τα παιδιά σε οποιαδήποτε ηλικία και εαν σου έρθουν.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω στη "θεία" να χαλαρώσει και πώς Θεία , όταν με το καλό βρεθώ σε "ενδιαφέρουσα" θα σε ενημερώσω πρώτη! Εντάξει?

Για να σταματήσουν να με πρήζουν!

Τα πα και ξελάφρωσα!

Καλή μας συνέχεια.

 

 πηγή : http://www.marieclaire.gr/beauty/fitness/article/1542/oi-mamades-meta-ta-40-kanoyn-pio-eytyxismena-paidia/

*μετά από επικοινωνία με τη Μάχη (talibanoula) και την αποδοχή της, σας παραθέτω το link και του επίσης σχετικού post της, που είναι κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ό! Αξίζει να κάνετε ένα κλικ και σε αυτό! και να διαβάσετε "Τι δεν λέμε ποτέ σε ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά!"
Μάχη σε ευχαριστώ!